ساز کاخُن از جمله سازهای مهم اسپانیایی است. این ساز در دو مدل کاخن‌های ثابت و کاخن‌های رگلاژی ساخته می شود که ساختار آن مانند یک جعبه چوبی می‌باشد. این ساز کوبه‌ای که نوا‌زندگان می توانند روی آن نشسته و با ضربات کف و انگشتان دست خود، صداهای مختلفی را تولید کنند، در موسیقی های آفرو-پرویی و سبک فلامینکو و جَز استفاده می شود.
برای یادگیری در بهترین آموزشگاه موسیقی در کرج به صورت آنلاین و حضوری می توانید با ما در ارتباط باشید.
فهرست مطالب
ساز کاخون (کاخُن)
کاخون یا کاخن (که در اصل یک کلمه اسپانیایی به صورت Cajón نوشته می‌شود)، جزو سازهای کوبه ای دسته بندی می گردد. این لغت به فارسی به معنای جعبه و یا صندوق است که علت نامگذاری آن را هم می توان از روی ساختار آن فهمید.
از این آلت موسیقی در نواختن موسیقی های آفرو-پرویی و سبک های معاصرتر مانند فلامینکو و جز استفاده می‌شود. شیوه کار با ساز کاخون یا کاخن به این گونه است که نوازنده روی آن نشسته و با وارد کردن ضربات دست و انگشتان بر صفحه جلویی (که تاپا نام دارد) و همچنین صفحات کناری و بالایی، صدا ایجاد می نماید. در کنار ساز کاخن از آلات موسیقی دیگر از جمله ابزارهای نوازندگی ساز درامز و سازهای پرکاشنی دیگر مانند استیک ها، براش‌ها نیز استفاده می گردد.
تاریخچه ساز کاخُن
در مورد تاریخچه این آلت موسیقی می توان گفت کاخن ها (که در بالاتر نیز اشاره شده به معنای جعبه است)، از نظر تاریخی قدمت طولانی نداشته و تاریخچه آنها کوتاه است. با این حال باید گفت این آلت موسیقی به مرور زمان تکامل یافت. در واقع در موارد اولیه استفاده، کولی های اسپانیایی در کنار سازهای اصلی موسیقی فلامینکو (گیتارها) با استفاده از جعبه های میوه، آواهای خاصی را ایجاد نموده و با آن ریتم ایجاد کرده و می‌رقصیدند. به تدریج این جعبه میوه، ساختاری خاص به خود گرفت که به صورت کاخن امروزی در آمد.
همچنین این وسیله در انتهای قرن 18 میلادی، از طریق آفریقایی تبار های پرو و بردگان کشورهای غربی (از آفریقا) به قاره آمریکا وارد شد. با وجود این تاریخچه کوتاه، امروزه کاخن ها در اسپانیا، فیلیپین و سراسر قاره آمریکا استفاده می شود. جالب است بدانید این آلت موسیقی در دوران برده داری توسعه یافت و به محبوبیت رسید.
اجزا و ساختار کاخن
در مورد اجزا و ساختار ساز کاخن همانطور که در بخش های قبلی نیز گفتیم، کاخن یک ساز جعبه مانند است که حالتی مکعب مستطیل با 6 وجه دارد. 4 وجه کناری این ساز با تخته های چوبی به ضخامت های 1.3 تا 1.9 سانتی متر پوشانده شده است. سطح اصلی این ساز از تخته های سه لایه ایجاد شده است.
یکی دیگر از نکات مهم در ساختار کاخن ها، حفره های صدا در پشت آن است که Sound Hole نام دارد. این ساز موسیقی امروزه از حالت یک جعبه چوبی ساده به یک جعبه چوبی با امکانات بیشتر تبدیل شده است. پایه های پلاستیکی، فنرها و استرها (جهت تولید صدا زنگ دار) از جمله قطعاتی جانبی این وسیله هستند.
انواع ساز کاخن
به طور کلی هم اکنون دو نوع ساز کاخن وجود دارد که عبارتند از:
1- کاخن های ثابت:
این کاخن ها صدای یکنواختی را تولید می کنند و قابلیت تنظیم صدا را ندارند. امروزه برند های معروف دنیا از این نوع خاص تولید می کنند.
2- کاخن های رگلاژی:
این نوع از کاخن ها قابلیت تغییر صدا را دارند و با شل شدن فنر ها و پخش صدای چوب در مدل فنری و در مدل سیمی می توان با زیر و بم کردن صدا کوک ساز را تنظیم نمود.
برای کسب اطلاعات بیشتر می توانید به وب سایت بهترین آموزشگاه موسیقی در کرج مراجعه کرده و با کارشناسان ما در صفحه تماس با ما در ارتباط باشید تا شما را راهنمایی نمایند.
