شاید مهمترین ویژگی و بارزترین شاخص محبوبیت ساز دف را بتوان شوریدگی آن دانست. دف سازی پوستی کوبه ای است.
تلقی چوب و دایره ای که روی آن را پوست می کشند و درون کمانه ی چوبی حلقه های کوچک فلزی آویز شده ساختار کلی دف را تشکیل می دهند.
در نواختن دف هر دو دست فعالیت دارد، اصالت ساز دف به کردستان برمی گردد که در حال حاضر بعلت محبوبیت عمومی این ساز میان مردم، در تمامی ایران مخاطبان، هنرجویان و اساتید خود را دارد. در میان نوازندگان مهم دف می توان به بیژن کامکار، حسین رضایی نیا، مسعود حبیبی و … اشاره کرد.
کلاس های گروهی دف بویژه برای تمامی هنرجویانی که با نواختن تکنیک های ابتدایی و اولیه این ساز آشنایی دارند کلاس های بسیار محبوب و دوست داشتنی است.
