ساز پرکاشن

ساز پرکاشن

یکی از سازهایی که بسیاری از افراد به دنبال یادگیری آن هستند، ساز پرکاشن است. معمولا سازهای ضربی و کوبه ای در بین ایرانی ها، طرفداران خاصی دارد. در خطه ی جنوب کشور، استفاده از ساز های کوبه ای، خیلی مرسوم است.percussion یک ساز غربی است اما بین ایرانی ها، بسیار طرفدار دارد. این ساز از قطعات مختلفی تشکیل شده که می توان به صورت تک تک یا مجموع آن ها را آموزش دید و با تمرین، بهترین نوازنده در پرکاشن شد.

اگر با این ساز آشنایی ندارید ولی علاقه مند به یادگیری و شناختن آن هستید، حتما این مطلب را تا انتها بخوانید. ما چند پرسش کلیدی و مهم در این زمینه مطرح کرده ایم که شامل موارد زیر است:

پرکاشن percussion چیست

سازهایی که انسان آنها را می شناسد، در چند دسته جای می گیرند. سازهای زهی یا سیمی، سازهای بادی چوبی، بادی برنجی، سازهای ضربی یا کوبه ای و صدای انسان.

عکس پرکاشن

در واقع، درام پرکاشن، همان سازهای ضربه ای و کوبه ای است که خود به دو نوع تقسیم می شود. برخی از این سازها، توانایی اجرای ملودی را داشته و کوک معینی دارند. تعدادی هم کوک نا معین دارند و نمی توان با آنها ملودی اجرا کرد.
تفاوت این دو نوع ساز کوبه ای را می توان در سازی مثل کاخن و زیلوفون مشاهده کرد. زیلوفون نوعی پرکاشن همراه با هم آوایی است. یعنی علاوه بر اجرای ریتم در آهنگ، میتواند ملودی هم داشته باشد. اما سازی مثل کاخن، این طور نیست. این ساز، نوعی پرکاشن ضربه ای بدون کوک است و فقط ریتم را اجرا می کند.

پس با این تفاسیر می توان در تعریفی دقیق از پرکاشن گفت، پرکاشن سازی است که می توان با ضربه، لمس، خراش یا سایش و هر عمل دیگر، صدای آن را درآورد.

پرکاشن، یک ساز نیست. مجموع چندین ساز است که می توان از هرکدام استفاده کرد. معمولا در آهنگ های پاپ و سبک کلاسیک، از طبل و تومبا و تیمپانی و سنج که نوعی از سازهای پرکاشن هستند، استفاده می شود. مطمئن باشید که صدای این سازها را در اکثر آثار شنیده اید. اما با این حال، فراموش نکنیم که پرکاشن، فقط به این چند ساز، ختم نمی شود. تعداد سازهای پرکاشن، کم نیست و در ادامه به انها پرداخته شده است.

برخی به اشتباه تصور می کنند که پرکاشن، همان تومبا است که روی استیج به هنگام اجرای موزیک وجود دارد و با کف دست به آن ضربه زده می شود. در صورتی که اینچنین نیست. تومبا، فقط یک زیر مجموعه از سازهای پرکاشن است. این ساز، خود از 2، 4 و یا 5 تکه تشکیل می شود. به این ساز، کنگا هم گفته می شود. گاهی می توان در کنار همین تومبا از سازهای دیگری مانند ماریمبا و دایره زنگی هم استفاده کرد.

اجزای ساز پرکاشن

پرکاشن، از انواع مختلفی ساز کوبه ای تشکیل می شود که برخی از آنها کوک معین دارند و برخی کوک نامعین. به مجموع تمام این سازها، پرکاشن گفته می شود. اجزای پرکاشن و سازهای کوبه ای در دنیا، بسیار زیاد است و برخی از کشورها مانند ایران، سازهای کوبه ای مخصوص به فرهنگ خود را دارند. در ایران، ضرب یا تنبک، دف، دهل و دایره، جزئی از سازهای کوبه ای و پرکاشن هستند. در ترکیه، ساز دهل و بندیر، نوعی پرکاشن است و در کشورهای عربی، ساز تمپو. و در کشورهای آفریقایی، جیمبی، ساز پرکاشن است.

در کل، سازسازهای پرکاشن شامل  اجزای زیر است:

  • درام که خود متشکل از یک یا چند کراش، طبل بزرگ به نام کیک، چند طبل تام تام، اسنیر یا طبل کوچک و دو عدد چوبک برای نواختن است.
  • تومبا یا کنگا که خود از چند تکه به نام کوئینتو، سی گاندو، ری کوئینتو تشکیل شده است.
  • زیلوفون
  • ماریمبا

-دف

-تنبک

-دایره زنگی

-تمپو

-داربوکا

-بلز

-ماراکا

  • کاستانت
  • کاخن
  • چلستا
  •  شندف

-درای

-هنگ درام

-ویبرافون

-ضرب زورخانه ای و غیره

انواع ساز پرکاشن

وقتی گفته می شود “ساز پرکاشن”، به احتمال بسیار زیاد، منظور همان تومبا است. در صورتی که این، یک غلط مصطلح است و بهتر است بگوییم ساز تومبا.

اما به هر حال، ساز پرکاشن یا تومبا، چند تکه و اجزای مختلف دارد که صدای هر کدام، متفاوت از دیگری است. پیاده سازی تکنیک های نوازندگی روی هر کدام از اجزای سازهای پرکاشن (تومبا) می تواند صدای خاصی به همراه داشته باشد.

اجزای پرکاشن شامل موارد زیر است:

  •  3 طبل بزرگ
  •  2 طبل کوچک

در واقع در ایران، به مجموع تکه های زیر، تومبا گفته می شود:

  •  ری کوئینتو: اگر کنگا چهار تکه باشد کوچکترین خانواده کنگاوری کوئینتو” نام دارد و سایز آن 15 می باشد.
  • کوینتو: دومین ساز تومبا است که سایز آن 11 است.
  • سی گاندو: سومین ساز تومبا است که سایزهای آن معمولا 3 و 11 و 4 است.
  •  تومبادورا یا تومبا: بزرگترین ساز این مجموعه است که سایز آن 12 است.

اجزای گفته شده برای تومبای 4 تکه می باشد. اما در تومبای 5 تکه، یک طبل اضافه تر نیز وجود دارد.

ساز پرکاشن برقی

ساز پرکاشن برقی

پرکاشن برقی با وجود آمدن موسیقی دیجیتال و ترکیب این تکنولوژی با انواع ساز های موسیقی ، ساز پرکاشن نیز از این قائله مستثنی نیست. ساز پرکاشن تلفیقی از فناوری و موسیقی است که به نوازندگان اجازه می‌دهد تا با طیف وسیعی از صداها و افکت‌ها، موسیقی خود را به سطحی جدید ارتقا دهند.

ساز پرکاشن به دلیل قابلیت حمل آسان، تنوع صدا و امکان اتصال به سایر تجهیزات موسیقی، محبوبیت زیادی در میان نوازندگان حرفه‌ای و آماتور پیدا کرده‌اند.ترکیب ساز پرکاشن با ساز کاخن می تواند آوای متفاوت در موسیقی ایجاد کند.

بسیاری از موسیقی دانان و آهنگسازان مدتی است دارند از ساز هنگ درام در کنار دیگر ساز های موسیقی کوبه ای در کارهای خود استفاده میکنند. توانسته ارتباط خوبی را با نسل جدید شکل دهد.

عکس پرکاشن

آموزش ساز پرکاشن در آموزشگاه موسیقی در کرج

آموزش ساز پرکاشن باید توسط یک استاد حرفه ای صورت بگیرد. آموزش این ساز در بهترین آموزشگاه موسیقی در کرج، همیشه در حال برگزاری است. اگر از همان ابتدا، اصولی و گام به گام در این راه پیش بروید، مطمئن باشید بعد از چند ماه به راحتی می توانید پرکاشن بزنید. آموزش ساز پرکاشن در آموزشگاه در کرج، ابتدا با آموزش دو طبل کوچک آغاز می شود و بعد از تسلط، ساز سوم که طبل بزرگ است، اضافه می شود. و به همین ترتیب، طبل چهارم و پنجم هم وارد مراحل یادگیری شما خواهد شد.

اگر با پرکاشن 4 تکه شروع کنید بعد از مدتی مسلط می شوید و می توانید پرکاشن 5 تکه را نیز تجربه کنید.

قیمت ساز پرکاشن

قیمت ساز پرکاشن به عوامل مختلفی بستگی دارد.اگر ساز پرکاشن یا تومبا، دو تکه باشد، قیمت آن پایین است ولی در صورتی که 4 تکه یا پنج تکه باشد، قیمت بالاتری دارد. سازهای پرکاشن، سازهای وارداتی هستند اما اگر به هر نحوی در داخل کشور تولید شوند، قیمت مناسب تری دارند. البته سازهای وارداتی آفریقایی یا کوبایی، کیفیت بسیار خوبی دارند.

ساز پرکاشن

کلام آخر

اگر قصد یادگیری ساز پرکاشن را دارید، بهتر است زیر نظر یک آموزشگاه حرفه ای و خوب، این یادگیری را شروع کنید. داشتن استاد خصوصی هم می تواند موثر باشد ولی همه چیز به علاقه ی شما و پشتکارتان وابسته است.

ساز نو

مطالب دیگر:

نظرات خود را با ما درمیان بگذارید

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *