شما اینجا هستید:
رابطه ی موسیقی و نقاشی رابطه ای کهن و طولانی است. اصالت نقاشی و موسیقی در روح آدمی همواره امکان تداخل این هنرها را فراهم آورده است.
ارتباط موسیقی و نقاشی را با نظریه ی ” اختلاط حسی” میتوان به بهترین شکل توضیح داد. بر اساس این نظریه، ادراک با یکی از حواس، میتواند با حس دیگری متجلی شود. از آنجا که ” رنگ ” به عنوان یک عنصر مهم در قوهی ادراک مطرح است، با تقویت “حواس” و نیز با تقویت “درک هنری”، همراه با شنیدن موسیقی، رنگ میتواند از درون احساسات متبلور شود.
“کاندینسکی” که از بنیانگذاران سبک انتزاعی است، از عقیدهی “اختلاط حسی”، در جهت گسترش هنر انتزاعی بهره برد و از این طریق آثار فراوانی خلق کرد. به عقیدهی عصبشناسان، آثار بصری وی، علاوه بر حس بینایی، شنوایی را نیز تحریک میکنند، و حتی میتوانند توسط عدهای شنیده شوند.
از آن به بعد، نمایشگاههای بسیاری از آثار تجسمی مبتنی بر موسیقی در سراسر جهان برگزار شد و مطالعات در این زمینه افزایش یافت.
در ایران نیز برای اولین بار استاد علیرضا مجابی (نقاش) و استاد کیوان ساکت (آهنگساز و نوازندهی تار)، در پرفورمنسی به همین نام، در ترکیب موسیقی و نقاشی به خلق فضایی تازه دست زدند.
کارگاه “رنگ، آهنگ” که برای اولین بار در ایران برای کودکان در بهترین آموزشگاه موسیقی در کرج، آموزشگاه موسیقی سازنو برگزار گردید، در پی استفاده از مطالعات انجام شده در این زمینه، جهت دستیابی به اهدافی موسیقایی ست.
۱- افزایش مهارت گوش دادن فعال.
۲- کمک به بروز خلاقیت و افزایش درک موسیقایی از طریق:
الف) توجه به ارتباط میان رنگ و جنس صوت.
ب) توجه به ارتباط میان طرح و حالت قطعه.
ج) توجه به ارتباط میان حرکت و نقوش.
۳- ایجاد فضای مناسب برای کار گروهی، جهت کمک به کودکان خجالتی.
مجموعه “رنگ، آهنگ” در قالب چهار کارگاه، با همین نام، تدوین گردیده است.
